Licówki to bardzo cienkie płatki porcelany mocowane na powierzchni zębów od zewnętrznej strony łuku zębowego. Dzięki zastosowaniu tego uzupełnienia protetycznego można wyeliminować wszystkie estetyczne niedoskonałości zębów.

Korona jest stałym uzupełnieniem protetycznym osadzonym trwale w jamie ustnej odtwarzajacym kształt, czynność i wielkość bardzo zniszczonych zębów. Przypomina ona rodzaj "czapeczki" nakładanej na ząb po precyzyjnym oszlifowaniu jego korony naturalnej.

Mosty są to stałe uzupełnienia protetyczne trwale osadzone w jamie ustnej, za pomocą których wypełnia się jedno- lub kilkuzębowe braki w uzębieniu. Z uwagi na walory czynnościowe, estetykę i wygodę pacjenta mosty powinny być stosowane do odbudowy częściowych braków uzębienia w tych wszystkich przypadkach, w których warunki w jamie ustnej na to pozwalają. Jest to niewątpliwie jedna z najlepszych metod uzupełniania braków zębowych, znacznie wygodniejsza od protez ruchomych i nieporównanie tańsza niż wszczepianie implantów. Mosty są trwałym, odpornym na ścieranie uzupełnieniem protetycznym, które odznacza się jednocześnie estetycznym wyglądem (trudno je odróżnić od zębów naturalnych). Zapewniają one ponadto pełen komfort użytkowania.

Protezy to ruchome (wyjmowane z jamy ustnej) uzupełnienia protetyczne stosowane w przypadku utraty wszystkich zębów albo licznych braków w uzębieniu. Utrata całego uzębienia wymaga wykonania protez całkowitych, natomiast częściowe braki w uzębieniu uzupełnia się za pomocą protez częściowych. Przy bezzębiu lub rozległych brakach zębowych niepozwalających na zastosowanie innego uzupełnienia, jedynym rozwiązaniem są protezy osiadające (całkowite lub częściowe), które niestety niezbyt mocno utrzymują się na podłożu. Nieporównanie lepsze pod względem konstrukcyjnym i funkcjonalnym są protezy podparte ozębnowo (opierające się na zębach), do których należą wyłącznie protezy częściowe. Te protezy nie osiadają, mocniej trzymają się podłoża, są wytrzymałe i wygodne w użytkowaniu, można je jednak zastosować tylko wówczas, gdy brakom w uzębieniu towarzyszy odpowiednie rozmieszczenie zębów własnych pacjenta nadających się do utrzymania protezy.